”ஆரம்பத்தில் அகதிகளாக புலம் பெயர்ந்து சென்ற  தமிழர்கள் ஒரு செஞ்சிலுகைச் சங்கத்தில் இன்னோர் செஞ்சிலுவைச் சங்கத்திற்கு இடம் மாறும் பொழுது தங்கள் உடமைகளை எடுத்துச் செல்வதற்கு சாதாரணமாக குப்பைகள் போடப்பயன்படுத்தும் கறுத்த பிளாஸ்ரிப் பைகளையே பயன்படுத்தினார்கள் என்றும்… மிகவும்  ஒற்றுமையாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும்  இருந்தார்கள் என்றும்… பின்பு படிப்பு – வேலை – வீடு – கார்கள் …

கிணற்றடி… – சிறுகதை Read more »

இந்தியாக்கும் இலங்கைக்கும் சிங்கப்பூர் – மலேசியாக்கும்  போகும் பொழுதெல்லாம் எனக்கு மிகவும் பிடித்தது வீதியோரத்தில் விற்கும் கரும்புச்சாறுதான். அதனைச் சுவைக்கும் பொழுது சலரோகம் வந்து இதனைக் குடிக்க குடுத்து வைக்காதவர்கள் தான் போன பிறப்பில் அதிக பாவம் செய்தவர்கள் என நினைத்துக் கொள்வேன்.  என்னை அதிசயிக்க வைக்கும் இன்னோர் விடயம் எப்படி அந்த இயந்திரம் கரும்புத் …

கரும்புச்சாறும் வெள்ளிவிழாவும் – சிறுகதை Read more »

மழையிருட்டு மாலைப் பொழுதை விழுங்கி இருந்தது. புழுக்கம் வேறு. எப்போது மழை கொட்டித் தீர்க்கும்?… எப்போதுதான் புழுக்கம் கொஞ்சமாவது  குறையும்??… என்பது போலிருந்தது. ஐரோப்பாவில் ஐந்து நாட்கள் காலில் சில்லுகளைக் கட்டிக் கொண்டு ஓடும் வாழ்க்கையில் கொஞ்சம் ஆறுதலாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருப்பதே இந்த சனி ஞாயிறு தினங்களில் தான். ஞாயிறு மாலை வந்து விட்டால் திங்கள் …

அம்மா – சிறுகதை Read more »

“தெத்தெரி… தெத்தெரி…தெத்தெரி… தெரி… தெரி… தெரியேல்லை…தெத்தெரி… தெத்தெரி…தெத்தெரி… தெரி… தெரி… தெரியேல்லை…” ’ தெத்தெரிக் குருடன்’ டென்மார்க்கிற்கு வந்தது போல இருந்தது. சிவமணி திடுக்கிட்டு எழுந்தார். பகல்நேரத் தூக்கத்தில் இருந்து எழும்பிய திகைப்பில் தெத்தெரிக் குருடனும் டென்மார்க் செஞ்சிலுவைச் சங்கத்தின் அகதி முகாமுக்கு வந்து விட்டானோ என்றும்… எப்படி வந்தான் என்ற வியப்புடனும்; சுற்றும் முற்றும் …

தெத்தெரி… தெத்தெரி – சிறுகதை Read more »

பட்டினசபைத் தலைவரை சேர்மன் அல்லது சேர்மன் ஐயா என மற்றவர்கள் ஆங்கிலத்தில் அழைப்பதில் அவருக்கு ஒரு பெருமை. அவ்வாறுதான் நகரசபைக் காலம் கடந்து 42 வருடங்களின் பின்பும் செல்லமுத்து தாத்தாவை மற்றவர்கள் செல்லமுத்து சேர்மன் என அழைப்பதில் அவருக்கு அப்படி ஒரு சந்தோஷம். 78 வயதாகிய போதிலும்… அவர் தனது 36 வயதில் ஒரே ஒரு …

மரணப்படுக்கை Read more »

எனக்கு அப்பா வழியில் மூன்று மச்சாள்களும் அம்மா வழியில் மூன்று மச்சாள்களும் இருந்த பொழுதிலும் எவருடனும் எனக்கு எந்த பிசிக்ஸ் கெமிஸ்றி எதுவும் வரவும் இல்லை… என் அம்மா அப்பா சரி… மாமாமியாட்கள் சரி என்னை எந்த மச்சாளுடனும் இணைத்து வைக்க முயற்சிக்கவும் இல்லை. சின்ன வயதிலேயே சவுதிக்கு ரைவராக போய் விட்டதாலோ என்னவோ… பெரிய …

நானும்…என் சின்ன மச்சாளும்…மருமகனும்! Read more »

லக்சுமியக்கா என அனைவராலும் அன்புடன் அழைக்கப்படும் மனைவி கனகலக்சுமியிடம் இருந்து குமாரசாமியார் தள்ளியிருக்கும் தருணங்கள் இரண்டு தான். ஓன்று வீட்டுக்கு விலக்காகும் காலங்கள். இரண்டாவது ஆண்டுக்கொரு முறை வரும் கந்தசஷ்டி விரத காலங்கள். இப்போது வந்திருப்பது மூன்றாவது. இது ஆயுட்காலத்திற்குமானதா என்ற மனப்போராட்டம் கடந்த ஒரு கிழமையாக நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அறிவு சொல்லும் நியாஜங்களை மனம் …

இலைமறைதாய் – வி. ஜீவகுமாரன் Read more »

கார்த்திகை மாதம்! கார்காலம்!! அந்திமாலை!!! செக்கச் சிவந்த வானம்!!!! கார் மேகங்களுக்குப் பிரசவலி குளிர்காற்று கூச்சலிடுகின்றது. காது மூக்கு வாய் எங்கும் கடித்துக் குதறும் கொடும் காற்று. நான் நடக்கின்றேன் நடக்கின்றேன் நடந்து கெண்டே இருக்கின்றேன் மூங்கிலில் இசையை மீட்டி விட்டவன் மூச்சுக் காற்றாய் எங்கும் இருப்பவன் மகரந்த துகள்களைக் பரப்பி விடுபவன் மண்ணிலே சக்தியை …

இலையுதிர்காலம் Read more »

கோடை. நான் நடக்கின்றேன் நடக்கின்றேன் நடந்து கொண்டே போகின்றேன். அம்மியில்லை உரலில்லை ஆட்டுக்கல் ஏதுமில்லை ஈக்குப்பிடி பிடித்துக் கூட்ட வளவில்லை. தண்ணியள்ள கிணறில்லை விறகெரிக்க அடுப்பில்லை. குனிஞ்சு நிமிர்ந்து வேலை பார்க்க நேரமில்லை. என் உடலை வியாதிகள் விலை பேசிவிட்டன பிறசர் அழுத்த சலரோகம் துரத்த பிடி பிடி எனக் காலன் பின்னால் துரத்த நான் …

கோடை – திருமதி. கலாநிதி ஜீவகுமாரன் Read more »

டென்மார்க்கின் மிகச் சிறந்த கோடைகாலம் இதுதான் என அனைவரும் மகிழ்ந்த அந்த வருட கோடை காலம் கடந்து போக…. பச்சை இலைகள் பழுப்பு இலைகளாகி… அவைகள் உதிர்ந்து மரங்கள் நிர்வாணமாகும் காலத்தில் தான் இவர்களின் பெற்றோர்கள் டென்மார்க்கில் கால் வைத்தார்கள். இந்த இருபத்தியாறு வருடங்களில்; டென்மார்க்கும் இருபத்தியாறு கோடைகளையும், இலையுதிர்வுகளையும், பனி மழைகளையும்;, இலைதளிர்களையும் கண்டு …

நோ மோ(ர்) (F)பீலிங்ஸ் – வி. ஜீவகுமாரன். Read more »